Poôfliet

Poôvlie is een durp op eiland Tole mee circa 1.500 inweuners in 2012. Ut liet tussen Tole en Smerdiek. Tiejens de Waetersnoȏdramp van 1953 kwam ut durp onger waeter te stoô. Vee mense kenne ut durp vanwege de grote meubelboulevard. In het durp is 't volgende volksverhael bekend uut 't verleden:

De meule

Op Pauluswerf, een ofstie onder Poôvlie werkte een knecht, een Braeber. Bie ’t peeënrien ni de kaaie, praat’n ie onderweg nog a ’s mit een ouwe vrouwe, die a kon ekse. Op ’n keer dat ’n wee onderweg was mit een voer peeën en toen a ‘t ’n verbie een viever kwam daer a vee waeter in stieng, wier ’t ‘n ineens mit ’t hêêle zootje in die viever ezet en ie kon nie van de waegen af want ie zat ‘r zo vast op, dat ’n z’n eigen nie kon bewege. En toe kwam die ouwe vrouwe ni z’n toe, di a ‘t ’n a’s wôôrden mee ehad ad en die zei: “Wel Kris, wat bi jie noe overkomme?” “Ja,” zei ‘t ‘n, “ik kom zo anrieë mit dat voer en ik wor zo mè midden in de viever ezet.” “Ja,” zei ze, “dat is wè een bitje je ’n eigen schuld éé, want jie ei me toch zo vrêêd etreiterd.” “Ja,” zei ‘t ‘n, “das wè waer, maer ik zou zo graag d’r uut wille komme, maer ik weet nie oe, want ik kan nie van de waegen af.” Ze zei: “Dan za’k j’s eve elpe” en toen gieng ze ni de kant en ze pakte de paerden bie de lienen en zo stieng ’n inêêns elemaal op de weg en ie was glad drôôge!

Bron

• Nederlandse volksverhalenbank