Veêrdienste van Wolfersdiek nae Kortjeen
De Veêrdienste van Wolfersdiek nae Kortjeen was een veêrdienste over het Veerse Meer tussen de plekken Wolfersdiek en Kortjeen. De dienst wier ongerouwen due de Provinciaole Stoômboôtdiensten in Zeêland.
Geschiedenisse
bewerkOp 1 jannewari 1913 namme de 'eren van het provinciebestier de veêrdienst voor ulder rekening, deur het veerrecht te 'uren van de ambachtseerlijkeden van Wolfersdiek en Kortjeen. Er bestong naemelijk een veerrecht van Wolfersdiek nae Kortjeen mae ok een veerrecht voor Kortjeen nae Wolfersdiek. De schippers van aollebei de kanten hao een 'oôgaers. De 'uur van het veerrecht was 450 gul'n in het jaer. De schippers kregen salaris van de PSD en mosten de inkoms'n ofdraege. Er wier een nieuwe moterboôt gebouwd voo de veêrdienst, de Zuidvliet.
In september 1925 wier nae overleg de bouw van een nieuwe moterveêrboôt anbesteed an scheepswerf Boele in Ridderkerke. In december 1926 kwam deze nieuwe veêrboôt genaemd Zandkreek in dienst op het veer. Zowè de Kortjeense als Wolfersdiekse schipper 'ao een 'oogaers, die verkocht wiere.
Het vervoer van auto’s was in jaeren 20 vrêêd diere op de veêrdienst, in kranten wier dan ok vee geklaegd: Is het u bekend, dat men momenteel voor een Ford-auto van Wolphaartsdijk naar Kortgene f1.50 betaalt, en dat diezelfde wagen op het veer naar Terneuzen 20cts. minder kost, terwijl de afstand meer dan 50 maal grooter is? (De Zeeuw, 23 juli 1929. In de jaeren 30 gingen stemmen op een brugge nae Noord-Beveland te bòuwen. Pas op 1 jannewari 1940 wier het veerrecht gekocht en wier de verbindieng volledig een provinciale veêrdienst ok al laege de plannen vò een brug op de teêkentaefel. Op 8 meie 1940 wier de bòuw van een brugge anbesteed, de oorlog gooiende dinae roet in 't eten, zoôdat het niet tot uutvoering kwam. De veêrdienste van Wolfersdiek nae Kortjeen was vò auto’s de eênige verbindieng nae het eiland Noord-Beveland. Nae de oôrlog keeke de Noord-Bevelanders dan ok mee weemoed vromme nae de vooroorlogse periode toe de knoôp om een brugge te bouwen was deurgehakt. In de periode van de wederopbouw lagge de prioriteiten op aore plekken. De PSD besloot wè een nieuwe veerboôt te bestêllen en gaf in oktober 1951 de opdracht voo een nieuwe zielaedingsboot. Deze veêrboôt wier Noord-Beveland gedoôpt en kwam in 1952 in dienst. De Zandkreek wier noe de reserveboôt.
Op 1 oktober 1960 wier de Zandkreêkdam geopend en wier de veêrdienste van Wolfersdiek nae Kortjeen opge'even.
De Zandkreek
bewerkEen inwôner van Noord-Beveland 'aelt in ongerstoônd stikje 'erinneringen op an de Zandkreek:
De Zandkreek was de veerboot, die a van Kortjeen nae Wolfersdiek vaerde over 't tehenwoordige Veerse Meer. Die bóót ö 'n kappesiteit van 300 passezjiers en 9 auto's. De moter, die a t'r in zat was 'n vier cylinder twitakt, 'n Duutse diezelmoter. Op die bóót voere vier manschappen: 'n stuurman, 'n machinist, 'n kondukteur en 'n dèkknecht. Dan was t'r nog 'n rezèrve, die a dienst dee a t'r êên 'n vriejen dahö.
Je stong as veermansknècht zeven daehen achter mekoare, van 's ochens zèsse toet 's aevens ealve, 104 uren in de weeke. D'n achtsten dag kreeg je 'n vriejen dag en dan most de rezèrve invalle. 't Lóón da m'n verdiende was ƒ 17,50 in de weeke en m'n kreehe één weeke vekansie in 't jaer mee behoud van soldij. Ok dan most de rezèrve voo je invalle.
Die veerboot wier hepacht deu twi veerschippers. Eén an de Kurtjeense kant en êên an de Wolfersdiekse kant. An iedere kant ó ze 'n kefé, wir a de kondukteur nae achte 't geld van de kaertjes most brienge, d'êêne weeke bie d'n êênen en d'oare weeke bie d'n oaren. De rezèrve was in dienst bie de veerschipper an de Kurtjeense kant. At'n nie most vaere, most'n oal de pakjes die a mee de pont meekwaeme nae 't durp brienge.
In 1932 toe de boot indienst kwam oa-je nog nie vee vrachtauto's, die over kwaeme vaere, 't Mêêste vrachtgoed most los over de bóót vervoerd óóre. En as persenêêl mos-je dat dan oalemaele an boord brienge en ok weej op de karren van de bodes 'ealpe, die a t't san wee varder brochte. De post ö m'n twi kêêr op 'n dag. De bussen die a toen op Noord-Beveland reeje, naeme de post mee van Kamperland, Wiskearke, Hirsdiek en Kusplaete. 't Personeel van de bóót most die post dan in 'n postkiste doewe, die a m'n an de Wolfersdiekse kan(g)t in de bus brochte, die a nae Hoes ree. De bruhhe ö drie standen: oahe, middel en lêêhe. Dien lêêhen was was d'n beroer sten, wan tie ó 'n verval van 3.45 meter en di mos-je ok op mee oal da vrach'oed.
'n Paer jaer laeter è ze de bóót langer hemaekt. Toen konne d'r 12 auto's mee. Dat was 'n êêle verbeterienge. Zö rond de jaeren '37, '38 kwaeme d'r oalmè méér auto's op 't eiland. Vornaemeluk op diesendaehen en oagdaehen was 't vee druk. 't Gebeurde wè's dat 'r verschillende auto's moste bluvve stae toe te volhunde reize.