Veêrdienste van Krunige nae Perkpolder
De Veêrdienste van Krunige nae Perkpolder was een veêrdienste over de Onte tussen de plekken Krunige en Perkpolder. Toet an 2003 was oôstelek Zeêuws-Vlaonder'n af'ankelek van deze veerdienst. Nae openieng van de Westerscheldetunnel in 2003 is de bereikbaar'eid van dit gebeid eerder minder as meer 'eworren. De dienst wier ongerouwen due de Provinciaole Stoômboôtdiensten in Zeêland.
Geschiedenisse
bewerkToe behun jaeren 30 het vervoersanbod flienk toenam op de dienst Answest – Walsôôrdn wier besloten de veêrdienst te verplaeatsen nae Krunige – Perkpolder, waera meer ruumte was voo uutbreidingen. De tot dan toe modernste veerboôt op Answest – Walsôôrd'n was de Prins 'Endrik, mae in de 'aevens waere gin faciliteiten om kopleading in te laejen. In 1933 veroorzaekte het plan onrust in Answest en Walsôôrd'n. In Answest wier een protestvergaedering ge'ouwen tegen het plan om de veerdienst te verplaetsen. Besproken wier of de één miljoen hul'n nie op een aore menier ten goeje van Zeêuws-Vlaonderen kon komme.
Op 6 auhustus 1940 kwam de veêraeven van Perkpolder gereêd. Die dag vertrok de eêrste boôt uut Answest nae Perkpolder, in plekke van nae Walsôôr'n. Deu de oôrlog was de opening zonger de gebruukelijke feêstelijkheden. Wel zat de eêrste veêrboôt vol mee ‘officieele personen’, zôas dagblad Het Vaderland het op 7 auhustus omschreef. De genoôdigden vertrokken uut Perkpolder mee de tram die ansluuting 'ao op 'Ulst, nae het gemeênte'uus in 'Ontenisse. As ansluuting op de veêraeven van Perkpolder lei de Nederlanse staet vuufentwintigonderd meter tramlijn an tot an Kloôster, waara een lijn lag van de Zeeuwsch-Vlaamsche Tramweg Maatschappij.
De veeraeven in Perkpolder wier in de eêrste jaeren van de oôrlog ok gebruukt om een deel van de ge'aevende vloot van de PSD in op te leggen. Zoô wiere bevobbeeld de Oosterschelde en de Prins Willem I tot het voorjaer van 1943 opgelegd in Perkpolder. Op 1 meie 1943 wier ok de nieuwe veeraeven van Krunehe in gebruuk genomen. De veêrdienste Krunehe – Perkpolder ging toe mee tweê schepen van start, mar nie zonger gevaeren.
In september 1943 kreeg de PSD een gevoelige slag te verwèrken. Deu Iengelse anvallen op PSD veêrboôten op de Oôster- en Westerschelde vielen vee slachtoffers. Op vriedagochend 17 september wier ok de veêrboot van Krunige nae Perkpolder onger vuur genomen, weerbie vogges kranteberich'n ‘eenige Nederlandse gewonden en dooden’ vielen.
Amper tien jaer nae de opening van de veêrhaven in Krunige wier die 'eel verwoest tiejens de waetersnoôdramp in 1953. De veêrboôt Willemsdorp spoelde deur het diekgat de polder in. De veêrdienst bleef de rest van het jaer uut de vaert. Op 1 meie 1954 wier de 'aeven 'eropend deur minister Algera en kon de dienst nae Perkpolder 'ervat worden. Aolverwege de jaeren vuuftig was er even spraeke van vlootuutbreiding voe de veêrdienste van Krunige nae Perkpolder mae 'iervan wier uuteindelijk ofgezien. Wel zou d'r een nieuwe veêrboôt gebouwd worre voe Vlissienge – Bresjes, de Prinses Beatrix. Krunige - Perkpolder profiteerde wè van de vernieuwingen van het westelijke veer, angezien de Prins Bernhard en de Koningin Juliana dideur vriekwamme om ingezet te worren.
De vervoersciefers ginge vedder omoôg in de jaeren 60 en verscheie veêrboôten wiere verlengd om meer capaciteit te kriegen. D'r wier gedocht over een nieuwe boôt, die dan in 1966 in de vaert zou motte komme. Toch wier d'r van ofgezien, in plek van kleine vernieuwingen wier beslote het 'eele veer te vernieuwen.
In 1965 wier een behun gemaekt mee de werkzaemeden. De karakteristieke boômen om de kleine veêraeven in Perkpolder verdwenen om plek te maeken voo uutbreiding van de 'aeven. In de veêraeven, zoas die angelegd was in 1940, was gin plek voo dubbeldekkers. Ok kwam er een nieuwe toehangsweg nae Perkpolder en wier het veerplein anzienlijk uutgebreid.
Op 4 juni 1968 nam de Prinses Christina de nieuwe dubbeldeksfuuken in gebruuk. Vanaf noe konden auto’s gebruuk maeken van twêe bovenmekaor gesitueerde riedekken. In 1970 kwam ok de Prins Willem-Alexander in dienst en was de modernisering van de veêrdienst afgerond. Deu de transitie nae een dubbeldeksveêrdienst wiere de Prins Hendrik en de Dordrecht overbodig. De Prins Bernhard en Koningin Juliana wiere nog aangehouwe en versterkten in drukke tiejen de dienst. Angezien ulder gebruuk maekten van de kleine, in de jaeren 40 angelegde fuuken kon dit makkelijk tegeliek mie de dubbeldekkers.
Jaerenlang bleef de veêrdienst ongemoeid. De dubbeldekkers bleken het anbod makkelijk an te kunnen. Aolverwehe de jaeren tachtig wiere de Bernhard en de Juliana overbodig en verkocht. De veêrdienst kon of en toe rekenen op versterkieng van een van de Prinsesseboten van Vlissienge - Bresjes. Deze uutwisselieng was meugelijk omdat de veêrboten dezelfde ofmetingen ao, alleên een riedek minder.
Toe in de jaeren 90 ok de enkeldekkers uut de PSD vloot verdwenen wier er gewisseld mee de dubbeldekkers. Deur de komst van de leste dubbeldekker, de Prins Johan Friso wier de Prinses Christina reserveboôt. De Prinses Juliana kwam nae Krunige - Perkpolder en bleef seame mee de Prins Willem-Alexander vaere tot an 15 maerte 2003. Na 60 jaer wier de veêrdienst opge’even. Op 16 maerte 2003 vertrokken de tweê veerboôten nae Vlissienge. De Prins Willem-Alexander nam in Krunige voo de leste keer auto’s mee, dit keer van PSD mênsen om die in Vlissienge te lossen.