't Ouweland

't Ouweland of Oud-Sabbehe (Nederlands: Oud-Sabbinge) is 'n durp in de gemeênte Goes mee 280 inweuners in 2023. Ouweland is gericht op Wolfersdiek, dat ter plekke 't durp wor genoemd. Het durpje 'eit een mooi kasteel wa-a 't Oôge Uus wor genoemd. An 't Veerse Meer is een bungalowpark. Het kleine durpje eit een eihe TV-station.

Liggienge

't Oôge Uus

Omschrieving uut 1839

De bekende Aerdriekskundige Van der Aa omschrieft Kattendieke in 1839 as volgt: Sabbinge was het hoofdambacht en lag in het midden. Wij weten er van, dat het in het begin der dertiende eeuw reeds bestond en in aanzien was; want Gillis van Sabbinge komt in de brieven van 1208 tot 1213 bij herhaling onder de Edelen voor. Het had, volgens de domeinrekening van 1532, eenen omvang van 1450 gemeten. Thans telt de Oud-Sabbinge-polder nog geen 316 gemeten, maar tot het ambacht behooren, behalve het Zuiderland en de Nieuw-Sabbingepolder, ook nog gedeelten van het Westerland en het Oosterland. De noordelijke verliezen zijn nog niet herwonnen. In Oud-Sabbinge vindt men nog het dorp van dien naam, ook wel het Oudedorp geheeten, waar voorheen meer Edelen hunne woningen hadden, rondom eene vrij aanzienlijke kerk, welker overblijfselen, thans geheel opgeruimd, staan afgebeeld in den Zeeuwschen Volksalmanak voor 1857; terwijl op weinige schreden afstands zich het Huis-te-Sabbinge verhief, waarvan het overschot thans tot eene boerenhofstede is ingerigt. Vergelijk voorts het art. Sabbinge en het daar gezegde, aangaande het wapen, Oostkerke lag, blijkens den naam, ten O. van Sabbinge, Ridder Gillis van Oostkerke, komt in 1315 voor. Het ambacht was in 1522 groot 85O gemeten, maar ging weinige jaren later verloren, en bleef drijvende tot in 1370; toen een gedeelte er van herwonnen werd in den Oosterlandschen-polder, groot 913 gemeten, van welke evenwel slechts 642 tot Oostkerke behoorden. Het strekt zich van den Helleweelschen weg (Op de kaarten van Hattinga van den. molen af noordwaarts looponde. De molen staat ten W. van straksgenoemden Papenhoek. Vergelijk J. Ab Utrecht Dresselhuis, Godsdienstleer der Aloude Zeelanden, bl. 13.) oostwaarts op uit tot tegen de grens van Hongersdijk en bevat voorts de ten Z. aanpalendegronden. Het bijzonder wapen van Oostkerke bestond uit drie wassende manen van zilver, op een veld van azuur. In den zuidelijken hoek van den Oosterlandschepolder, vindt men, sedert het laatste gedeelte van de zestiende eeuw, het tegenwoordige dorp Oostkerke. Westkerke lag ten W. van Sabbinge. Het bevatte in 1332 in het geheel 1447 gemeten, en nog 600, die onder den naam van Muden verantwoord werden, onder welken naam zich ook sommige Edelen onderscheidden, zooals Willem Gillisz. van der Muden, die in 1290 in aanzien was. Welligt deden zij het niet naar het hoofdambacht, omdat er te dier tijde reeds eene familie bestond, die zich Van der Westkerke noemde, naar het dorp van dien naam bij Scherpenisse.

Lienks nae buten

• Plaatsengids
• AlleCijfers