Kanaol van Gent nao Terneuzen
Het kanaol van Gent nao Terneuzen lopt dwars deu Zeêuws-Vlaonderen en is de toegange van Gent nae de Onte. De liengte is zo'n 32 kilemêter.
In 1823 beslissende konieng Willem I (toe België nog deel uutmaekte vant Verenigd Koninkriek der Nederlanden) om de Sassevaert te verlengen nae Terneuzen. Het traject liep van Gent nae Sas van Gent, voornaemelek in de ouwe bedding van de Sassevaert. Van Sas van Gent nae Terneuzen liep de vaerte deu een groôt schorrengebied. In Terneuzen wiere twee sluzen 'ebouwd. Eén van 8 meter en één van 12 meter breêd.
Vier jaer laeter opende Pieter van Doorn, gouverneur van Oôst-Vlaonderen het kanaol naemes de konieng:
- op het canaal van Neuzen op Gent, geopend den XVIII November 1827, voeren er weer zeeschepen.
Tussen 1830 en 1841 was er gin vaert deu 't kanaol van Gent nao Terneuzen, angezien Nederland de Onte blokkerende weges de uutgerope onaf'ankelek'eid van België. Ter oôgte van Zelzaote plaetste de Belgische generaol Niellon paelen int waeter om te voorkommene dat Nederlandse schepen Gent zouwe bereike. Het kanaol verzandde. Pas in 1841, naedat de vaerte was uut'ebaggerd, ontstong wee scheepvaertverkeer deu 't kanaol. Tussen 1881 en 1885 wier 't kanaol verbreêd. In 1960 nogmaels, weerbie een deel van Sluuskille verdween. In 't kanaol 'evallen zehhe ze in Sluuskille.