Raeduus Brunssum: verschil tussen versies

Het oude raadhuis is bijna 100 jaar oud. Er is nagenoeg niets geschreven over haar bouwgeschiedenis. Ondanks de beperkte bronnen, er zijn bijvoorbeeld geen bouwtekeningen, wordt in dit artikel getracht en een beeld te scheppen van de besluitvorming tot de bouw, de aanbestedingsprocedure en de oorspronkelijke bouw. Verder besteed dit artikel aandacht aan de latere aanbouw en aanpassingen. Vervolgens worden de eerste gebruikers en, opmerkelijk, de eerste bewoners van het raadhuis besproken.

 

Tijdens de gemeenteraadsvergadering van 21 december 1916 merkte (voorzitter) burgemeester A. Meens op dat de bouw van een raadhuis dringend noodzakelijk is. De ruimte in de openbare school, die al vanaf 1870 dienst deed als raadhuis en gelegen op de hoek van de Kerkegats (Kerkstraat) en de Doorvaartstraat, was niet meer te gebruiken. Deze school uit 1870 was te klein geworden en werd vervangen door een grotere nieuwe openbare lagere school (de latere ambachtsschool) gebouwd op de plaats waar nu (2012) de supermarkt Jack Linders is gelegen. In de raadsvergadering van 9 maart 1917 werd besloten de bouw voorlopig uit te stellen vanwege de prijzen van bouwmaterialen, die ten gevolge van de Eerste Wereldoorlog enorm waren gestegen. Wel werd besloten dat een architect opdracht kreeg om een plan te maken.

Nergens in het gemeentearchief is er iets te vinden over deze foute inschrijving. Kennelijk heeft architect Bemelmans dit niet gezien, of niet willen zien. Maar ook de verantwoordelijke ambtenaar heeft dit kennelijk niet opgemerkt.

Overigens is deze inschrijvingsakte wel in het archief aanwezig.

Tijdens deze eerste aanbesteding werd echter de mededeling gedaan, dat er wijzigingen in het bouwplan waren, waardoor de aannemers werden verzocht opnieuw in te schrijven. Er kwam een heraanbesteding.

Of dit gedaan is om Heijnen te vrijwaren van een eventuele miskleun waarbij mogelijk ook nog een eventuele rechtelijke procedure zou kunnen volgen? Wel publiceerde men dat Heijnen met ƒ 46.500 de minste der vijf inschrijvers was.