Zuudurpe: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Rehel 2:
'''Zuudurpe''' (Ollans: ''Zuiddorpe'') is een plek in [[Zeêuws-Vlaonderen]], in de [[Terneuzen (gemeênte)|gemeênte Terneuzen]] korte bie het [[Kanaol van Gent nao Terneuzen]] en de Belse meête. De naom Zuudurpe komt van de zuujeleke lihhieng ten opzichte van de stad [[Aksel]], zoas Wesdurpe ten wes'n van Aksel lei. In de Tachentigjaeirge oorlog bleef Zuudurpe nog lange Spaons. Pas in [[1646]] ist deu 't Staotse leher veroverd. Toet an 1970 wast een eihe gemeênte.
==Verhaol
Mijn vadere was 'nen perser. Altijd was hij op zoek naar 't wild, of naar de visch, of naar 't geveugelte, en of dat nou mocht, of dat het nie mocht, daar vriegen die menschen niet naar.
In den winter ging hij, als 't gebeurde dat er geen werk was, putters en sijzen en vinken gaan vangen met lijmstokken in het schorre, in den zomer ging hij gaan visschen in alle waters waardat visch in zat, en in t achterjaar en in den winter zette hij stroppen voor de hazen en voor de kernijnen. Ze kenden hem daar allemaal voor, maar 't waren toen ook allemaal persers en stroppers, al wat in de strooien huizekes van de Zwartenhoek weunde
't Moet dan in den tijd geweest zijn van de [[Belse opstand|Belze revolutie]] of daaromtrent, want er lagen Hollandsche soldaten op Eversdam. Met die soldaten is 't begonnen. Daar stonden toen 's nachts overal schildwachten, op den Dam, en in de Verkorting, waar toen nog een ophaalbrugge was, en ook aan de Liende, omdat ze bang waren dat de muiters over
Op 'nen laten avond, diep in 't achterjaar, kwam mijn vadere van Zuudurpe af, van zijn nonkel Guust, die dien avond gestorven was, en hij kwam al de Liende naar
"'k Heb gewaakt bij mijn nonkel, en die is over een ure gestorven," zei mijn vadere, die danig verschrokken was en ongeduldig begon te worden, "en laat mij nou gaan, of zijt-je van zin om mij hier te houën?" Hij liet hem dan gaan, maar hij was wat verschrokken van al dat gedonder, en wat kwaad ook, en daarom stapte-n-hij nog eens zoo zeere als anders, toen hij aan de Batterij kwam.
Daar stonden toen nog geen huizen en de weg was er slecht, bezonder omdat het den dag tevoren nog vele geregend had. En denk dan eens: midden in den nacht, een lucht met zware wolken, en een weg vol plassen, en more! Mijn vadere had zijn werk om den weg te zoeken, en als hij geenen penser geweest was, dan had hij het nooit kunnen doen. Maar dan zou hij ook wel slimmer geweest zijn, en op Zuudurpe gebleven zijn tot den anderen dag.
| |||