Merjaen: verschil tussen versies

[[Plaetje:Kerkwerve-Moriaanshoofd korenmolen De Zwaan.jpg|thumb|rechts|De bekende meule van Merjaen]]

 

Ierbie citeren m'n een Ollanse geschiedschriever over de erkomst van de naeme: ''Moriaanshoofd of kortweg “Merjaen” duidt vermoedelijk op een buitendijks gelegen of gelegen hebbende “nolle”, dat is een stenen of houten zeehoofd, tot land en dijkbescherming, die de naam droeg van “Moertjenshoofd”. Dit werd der gewoonte getrouw ingekort tot Moerjenshoofd en in het Schouws tot Merjaensood, of nog korter “Merjaen” en later in hoog-Hollands tot Moriaanshoofd opgesierd''.<ref>Nederlandse plaatsnamen. Herkomst en historie. G. van Berkel en K. Samplonius, (2006)</ref>

’n Endje vaarder viele ze uut de schute in de vaert. Ze glôôfden vast en zeker, dat die vrouwe dat edae ao.

Job Kloet ei nog ewoond bie Jaop van der Mêêt. Ie vertèlde, dat het di dikkels spookte. As ’n dan ’s aevens in de schure most weze, brandde d’er wel ‘s ’n lichje, ma ze zaege nooit gin mèns.

 

Inêêns kwam ’n osse nast um lôôpe, een rooie osse. Wi die osse vandaene kwam wis Jobje nie, mar ie ao un stok bie z’n. Toe ie die osse wou wegjaege in naer die osse wou slae, zag ’n inêêns niks mi. Dien osse was zo mae inêêns weg.