Zesdaegse Oôrlog: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Ouddorp (Overleg | biedraegen)
Ouddorp (Overleg | biedraegen)
Rehel 15:
 
==De oôrlog==
De Israëlische aanvalanval op EgypteEhypte<ref>Noot: Israël beschouwde de oorlog als een preventieve aanval, een standpunt dat niet universeel werd gedeeld. Egypte en Syrië en hun bondgenoten zagen de aanval als een daad van agressie.</ref> begonbehon metmee de vernietiging van de [[EgyptischeEhyptische luchtmacht]]. Dat was ruimschootsruumschoôts de grootstegrooôste en modernste van alleaolle ArabischeAraobische luchtmachten, metmee 385 vliegtuigenvliegtuugen, allemaalaomè van Russische makelijmaekelieje en relatiefrilletief nieuw. EgypteEhypte beschikteao onderonger andere overaore 45 [[Tupolev Tu-16]] Badger middelgrote [[bommenwerper]]s. Op 5 juni 7:45 verliet de Israëlische luchtmacht het Israëlische luchtruimluchtruum, metmee achterlatingachterlaeting van hooguitoôguut een handvolandvol [[straaljagerstraeljaeger]]s, op weg naarnae een massalemassaole aanvalanval op EgyptischeEhyptische vliegveldenvliegvel'n.
 
De EgyptischeEhyptische afweerofweer was bijzonderbiezonder magermaeger omdat geengin enkelienkel vliegveld voorzienvoorzieje was van bunkers sterk genoeg om de Egyptische militaire vliegtuigen te beschermen. Dit gold zeker voor de vooruitgeschovenvooruuteschoven postenpos'n in de Sinaï. De Israëlische bombardementenbombardemen'n richtten zichz'n zoweleihe zowè op de vliegtuigen zelfvliegtuugen, alsas op de landingsbanenlandingsbaen'n, zodat dezedizze onbruikbaaronbruukbaer werdenwiere. OnbeschadigdeOnbeschaedigde EgyptischeEhyptische vliegtuigenvliegtuugen kondenkonne daardoordeerdeu nietnie opstijgen en bleven een gemakkelijkmakkelijk doelwit voor de volgendevoggende golf bombardementenbombardement'n. VrijwelNaebie de geheleèle EgyptischeEhyptische luchtmacht werdwier op de grondhrond vernietigdvernìetigd, tegenovertehenover minimaleminimaole Israëlische verliezenverlierzen. Gedurende deDe rest van de oorlogoôrlog was Israël verzekerd van overmacht in de luchtlocht.
 
De Israëlische lehers trokken saeme bie de hrens mee Ehypte. Het betrof 3 divisies. De Ehyptische strijdkrach'n omvatten 7 divisies. Alles bie mekaere beschikte Ehypte over 100.000 troepen en 1000 tanks in de Sinaï, an'evuld mee stikken artilleriegeschut.
De Israëlische strijdkrachten trokken samen bij de grens met Egypte. Het betrof 3 divisies bestaande uit 9 [[brigade]]s waarvan 5 met tanks en pantserwagens, daarnaast nog 3 reservebrigades. De Egyptische strijdkrachten omvatten 7 divisies, waarvan 5 infanterie- en 2 tankdivisies. Vier infanteriedivisies bevonden zich dicht bij de Egyptisch-Israëlische grens in de Sinaï, een infanteriedivisie en een tankdivisie in het centrale deel van de Sinaï en een tweede tankdivisie lag in het westen van het schiereiland. Daarnaast was er nog een versterkte brigade (met 200 tanks) onder commando van [[kolonel Shazly]] gelegerd in zuidelijk Sinaï met de orders [[Eilat]] te omsingelen in geval van een oorlog. Alles bij elkaar beschikte Egypte over 100.000 troepen en 1000 tanks in de Sinaï, aangevuld met stukken artilleriegeschut. Deze opstelling was gebaseerd op Sovjet-Russische doctrine, waarin gepantserde voertuigen op [[strategische diepte]] een regelbare verdedigingslinie vormen terwijl infanteristen aan de grens vechten.
 
De noordelijkstenoordelekste Israëlische divisie, bestaandbestaonde uituut drie brigadesbrigaodes en onderonger commando van tankcommandant [[Israël Tal]] vorderde langzaamlangzaem doordeu de [[Gazastrook]] en [[El Arish]], zonderzonger al te veelvee tegenstand. De centralecentraole divisie ([[Avraham Yoffe]]) en de zuidelijkezuujeleke divisie ([[Ariel Sharon]]) stuitten daarentegenkwamme op zware verdedigingzwaere inverdedihing hetint gebied van [[Abu-Ageila]]-[[Kusseima]]. De EgyptischeEhyptische strijdkrachtenstrijdkracht'n aldaaraldeer omvattenomvatte een infanteriedivisie (de 2e), een bataljon antitankeenhedenantitankeênheên en een regiment tanks.
 
Op dat moment opende Sharon de aanvalanval. HijIe zond twee van zijn brigades naarnae het't noordennoor'n van [[Um-Katef]], de eersteeeste metmee de opdracht de verdediging van Abu-Ageila te doorbrekendeurbreken en de tweedetwidde om de weg naar [[El Arish]] te blokkeren en Abu-Ageila vanuitvanuut het't oostenoôs'n te omsingelen. Op hetzelfdedat moment landden parachutisten om de artillerie te vernietigen om zodoendezoôdoende de Israëlische tanks te beschermen. Een combinatiecombinaotie van tanks, parachutisten, infanterie, artillerie en de genie viel de EgyptischeEhyptische posities van voren en van achteren aan, die daarmee van de rest werden afgesnedenan. De belangrijkstebelangriekste veldslagen, gevoerd op zand en mijnenvelden,veldslaegen duurden drie en een halve dag; daarnadeerna viel Abu-Ageila in Israëlische handenhan'n.
 
VeelVee van de EgyptischeEhyptische eenheden bleven intact en kondenkonne bijbie elkaarmakaore wordenworren gevoegd'evoegd om Israëlische eenhedeneenheên de wegwegt naarnae het [[SuezkanaalSuezkanaol]] te versperren. MaarMae toentoe de EgyptischeEhyptische minister van defensie hoordehorende van de val van Abu-Ageila, beval hijum alleaolle eenhedeneenheên in de Sinaï zichz'n eihe terugvromme te trekken.
 
De Israëlische legerleiding besloot de Egyptische eenheden niet te achtervolgen maar ze voorbij te gaan en in de bergachtige passen van het westen van de Sinaï te vernietigen. Daarom haastten alle drie de Israëlische divisies zich de daarop volgende twee dagen (6 en 7 juni) naar het westen en bereikten de passen. Sharon en Tal hadden inmiddels elk versterking van een pantserbrigade gekregen. Sharons divisie was via een zuidelijke route naar het Westen gegaan en bereikte de [[Mitla-pas]]. Daar ontmoetten ze delen van de divisie van Yoffe, terwijl andere delen van die divisie de [[Gidi-pas]] blokkeerden. De eenheden van Tal verdeelden zich langs het Suezkanaal.
 
De Israëlische poging de Egyptenaren de weg af te snijden was niet geheel succesvol. Alleen de Gidi-pas werd ingenomen voordat de Egyptenaren er waren; op andere locaties konden de Egyptische eenheden over de passen trekken en de westkant van het Suezkanaal bereiken.
 
Op 8 juni voltooide Israël de inneming van de Sinaï met het sturen van de infanterie naar [[Ras-Sudar]], aan de westkust van het schiereiland.
[[Sharm el-Sheikh|Sharm El-Sheikh]], gelegen op het zuidelijkste punt, was reeds een dag eerder ingenomen door eenheden van de [[Israëlische defensieleger|Israëlische marine]].
 
De Israëlische legerleiding besloot de EgyptischeEhyptische eenhedeneenheên nietnie te achtervolgen maarmae ze voorbijverbie te gaangoon en in de bergachtige passen van hetvant westenwes'n van de Sinaï te vernietigen. DaaromDeerom haasttenhaestten alleaolle drie de Israëlische divisies zichz'n eihe de daaropdeerop volgendevoggende tweetweê dagendaehen (6 en 7 juni) naarnae het't westenwes'n en bereikten de passen. Sharon en Tal haddenhao inmiddels elk versterking van een pantserbrigade gekregen'ekregen. Sharons divisie was via een zuidelijkezuujeleke route naarnae het't Westenwes'n gegaan'ego en bereikte de [[Mitla-pas]]. Daar ontmoetten ze delen van de divisie van Yoffe, terwijl andere delen van die divisie de [[Gidi-pas]] blokkeerden. De eenhedeneenheên van Tal verdeeldenverdelenden d'r zicheihe langs het't SuezkanaalSuezkanaol.
 
Op 8 juni ao Israël de ele Sinaï bezet.
 
==Literature==