Klederdracht op Zuud-Beveland

Hieronger wor de protestante dracht van Zuud-Beveland beschreve:

Grote musse

Op d'r oód ao z'êêst de tupmusse as 'n witte ondermusse van pikee 'emaekt in 'n speciaol medèl mie legette en 'n tupmuskantje. dat leste mêêstentied zelf 'ehaokt van tienen draed of echte belze kant. De tupmusse wier mie linters vast'emaekt. Dè groote musse bestoeng uut vier dêêlen: de punt, de kant, de pluumkant of achterrêêpe en d'achtermusse. In d'achtermusse 't naotjc van 'n stikje kerton of 'n draedjc in de punt. De musse was van echte belze kant ('andwerk). An d'achtcrkant was ze kunstug 'cplóöid. Sondags was d'achtermusse van kaemerdoek, 'n êêl fien ketoen, die ok as rouwmusse gebruukt wier. Toet omendebie 1950 ,deeje ze nog n karrekasse in de musse om die hoed stieve t'ouwen, laeter gebruukten ze ienkel stiessel, êêst gewoonen en dinae rauwe stiessel. An d'achtermusse lissekoorden of trekmi ters (feeterband).

De musse wier mêêstentied in de mussedóóze op 'n boord in 't kammenet op'eborge. In de musse wiere vroeher ok wè 's 'n paer mussesteenen of zöhenaemde striekstêênen 'eleid om die op z'n plekke en voor al in medèl t'ouwen.

De daegse musse was van gelieke vurm en van transvaolse kant (neeteldoek) 'emaekt op dezelfde meniere as d'n sondagsen. Voe 19UU droehe z'n kap'oed, 'n fienen stróóijen 'eed mie kraeltjes op esierd en 'evoerd mie lichtblaeuwe ziede. Voe da de moode van de kap'oed d'r was, wiere d'r 'oeijen mie linters'edroohe.

Omslagdoek

De nette, die ze dubbel 'evouwe as omslagdoek om d'r boovenlief en over d'r schoeren sloehe, was n doek mie fraoijen. Die wier soms mie'n netteslotje of faohe'aek, me meestal mie 'n sierspelle vast estooke. 't Netteslotje was van goud. Ok de sluutspelle, mè die was ok wè van zuiver, versierd mie vier Zeeuwse knopjes of êên grottere Zeeuwse knoppe an 'n zowat zeeven sentiemeeter lange spelle.

Voe 1900 was ok 'n mankel in gebruuk. Die was van ferwêêl, versierd mie legetten en galon en wier 'edroohe as ze uutgienge. Voe 1920 was de nette 'emaekt van zwarte wolle mie pluusje fihuuren. Nae die tied van zwarte pluusje mie ziede fraoijen in de winter. In voor- en naejaer droehe ze 'n aevendoek meestal van pluuche in 'n bruune of beige kleure. Ze droehe ok n aolsnetje, dat was 'n driekante doekje van zwarte pluusj mie ziede fraoijen of 'ebreid of 'ehaókt van fiene witte of grieze wolle. Voe, zei ok wee me doek as de nette en dan van zwart laeken, nie over de schoeren esloohe, mè rond d'erremen in vooren. wordt vervolgd

Schoenen

De schoenen wazze aoltied zwart van gewoon leer of lakleer, vroeger mie knopjes an de ziekant en dïnae gewoon mie feeters. De knopjes wiere toe'edae mie 'n schoen'aek. D'r wazze ok schoenen mie 'n bandie en êên knopje en die noemden ze ok wè bandschoenen. Toet zowat 1919 droeh 'n enkelieng sondags in de winter zwart geverfde klompen, mè in de weeke nie 'everfd. In 'uus warte leere of lakmuulen.

As tasse ao z'n reedekuul, 'n zak van 'zowat vuuventwintug sentienieeter brêêd en vuuvendertug sentiemeeter lank van zwart ferwêêl of tuule mie satienet 'evoerd. Zowat vuuf toet zes sentiemeeter van de bovenkant of zatte d'r op gelieke afstand riengetjes 'enaoid. Deur die riengetjes wier 'n koorde 'etrokke. Tegen de kouwe droehe ze moffen. Dat wazze wanken mie 'aolve viengers en 'n 'aolven duum en zó lank, dat "êêl d"r blóóten errem "edekt was. Die wiere toet zowat 1915 "edroohe, ze wazze aoltied zwart en net as veldmouwen vast'espeld. Laeter droehe ze gebreide wanken mie d'n duum apart en de vier viengers bie mekaore. Dat wazze 'andmoffen.