Het moderne Turkije voor een groot deel de schepping van slechts een persoon, Mustafa Kemal, later bekend als Ataturk, Vader der Turken. Ataturk besefte heel goed dat hij zijn hervormingen alleen kon doorvoeren als hij zich van de steun van de bevolking kon verzekeren. In 1923 richtte hij de Republikeinse Volkspartij op, waarvan de leden te zijner tijd het plaatselijke leiderschap in iedere stad en ieder dorp in het land zouden innemen.
''Jeugd en achtergrond''
Ataturk was een eenvoudige komaf. De in 1881 in Thessaloniki geboren Mustafa Kemal vastberaden van zijn moeder Zubeyde. Zijn vader Ali Riza had een klein houthandeltje. Mustafa bracht een half jaar op de koranschool door. Toen Mustafa tien was, overleed Ali Riza en moest de jongen van school af om met zijn moeder naar de boerderij van haar broer bij Thessaloniki te verhuizen. Hij paste zich snel aan het nieuwe leven op het platteland aan. Hij maakte de stallen schoon en hoedde het vee. Hier ontwikkelde zich zijn liefde voor de boerenstand, waaronder hij later zijn vurigste aanhangers in de strijd voor onafhankelijkheid zou vinden.
''Militaire zaken''
Toen hij twaalf was, mocht Mustafa weer gaan leren en zich, op zijn eigen aandringen, richten op een loopbaan in het leger. Nadat hij zijn examens op de cadettenschool met uitmuntende resultaten had afgelegd, klom hij snel in rang op. Tegelijkertijd ontwikkelde zich bij hem een sterke en actieve belangstelling voor het andere geslacht die, wat vaak het geval is bij mannen die belust zijn op macht, zijn hele leven niet ophield. In 1911, toen hij 30 was, vergezelde hij een generaal naar Parijs, waar hij de diplomatieke oefeningen van de fransen volgde. In de oorlog deed hij enige praktische gevechtservaring op in de slag bij tripoli tegen de Italianen en in 1915 kwam zijn grote kans. Als luitenant-kolonel in het gebied waar een massale landing van de geallieerden zou plaatsvinden om de Dardanellen in te nemen, nam hij het initiatief en verraste de aanvallers met zijn slimme tactiek, waarmee hij hun offensief lam legde. Zijn rol in de Dardanellen-campagne leverde hem zelfs de bewondering van zijn vijanden op.
