Erten binne een gewassoorte die vee in Zeêland verbouwd wier en nog wè. Erten zette je mee te bóónekapper. In 'n bóóne— of ertekuute wiere drie of fier bóónen of erten beleid. Dat 'ieng natuurluk af fan 't plansoen, dat je wouw 'ebbe. Ook wier 'ier de hrond, tie uut 't êéne kuutje kwam in 't andere ooverhekapt.

Langstro ras

Toen 'r nog gêên ruiters gebruukt wiere, hienge de witte en de bruune bóónen, naedat se hetrokke waere, rond 'n stok, die midden tussen musters stieng, om ze van de hrond t'ouwen. 'lerom 'êên wiere de bóónen en de erten heruiterd. Soms kwam 'ierboovenop nog 'n kapje van riet. De erten wiere hepikt mee 'n zeisje, d'n ertepikker en d'n 'aek. De erten wiere toet 'n lebbe opgerold. Ze wiere hekêêrd toet as se droohe waere en dan hemend (naar de schuur gebracht). Paerebóónen wiere in 'n Zeeuwse stuuke hezet, twêê an twéé teehen mekoare in 'n reeke van acht of tiene.' Op 'n 'of was t'r 'êêl wat werk an de wiengkel.

Erten en bóónen verleeze (uitzoeken, de slechte wegnemen) wier deu bezinnen hedae, die zó prebêêre om nog 'n sentje bie te verdienen, 't Eêle bezin rond de taefel mee in 't midden ob d'n 'oop de peeteroolielampe om bie 't lampelicht toch nog de kwaeje d'r uut te kunne pikken.